لسه بأحلم

وحشتنى حاجات كتير اوى

وحشتنى الصفحه البيضا و اقلام زمان و الشخبطه

وحشتنى الشاشه الساكته و طرقات الكى بورد و انا باملاها زى المجنونه

من غير ما ابقى عارفه بالظبط حتودينى لفين

لحد ما اخلص و اشوفنى

اشوف اللى جوايا و افهم حاجه

وحشنى الكمبيوتر اوى و وحشتنى البلوجات

و الاغراب اللى مش اغراب و قوت القلوب

وحشتنى دنانير جدا بكل اللى جواها و بتعبيرها عنه على ورق

وحشنى بابا نويل اوى و كل ما اعرف من حد ان بره لسه فيه ثلج

باقوله جوايا حابعتلك جوابى اللى معرفتش اكملهولك و ل 2007

كل مره تسمحلى الظروف اعقد قدام الشاشه كان بيبقى اول حاجه نفسى اعملها

مكنتش باعرف اقولك

لقيتنى مبقتش عارفه اكتب و لا اقول

مش عارفه اخرج اللى جوايا حتى على ورق او شااشه و سطور

اوقات كنت باحس انى عايزه اعيط

و باهرب م الشاشه و الاقلام و الورق

غريب اوى احساس انك مليان حواديت و كلام و ساعات غضب و وجع

و وقت ما تلاقى ملجا تلاقيك مش عارف

مش عارف تقول لنفسك ايه و لا تقولك

يااه قابلتنى حاجات كتيره اوى و حصلى كتير اوى الشويه اللى فاتت

فيه حاجات بافتكرها باحس ان بقالها زمن مش شهور

عمر!

فيه اماكن قريبه لقلبى بلاقينى باعيط و انا باشوفها بعد زمن و بمر عليها مرور عابر سبيل

فيه وقت مبتبقاش عارف انت مين زمان و لا دلوقتى

ولا عارف حتى المكان

بتلمع ف ايدى دلوقتى دبله بقالها بالظبط 5 شهور و 3 أيام الا كام ساعه

بقى عندى حكم مبعرفش انام غير لما اسمع صوته

بقى عندى شقه بيدخلها نور الصبح و الشمس و لما تبص ممكن تلاقى خلا

بقى عندى فرحه قلب حد اخيرا لقى انسان بيحتويه و بيحس باللى جواه من غير كلام

ساعات باحس انى باحلم و باحمد ربنا

كله مقدر و كتوب و ف أوانه

مقلتش قبل كده بس اخر حاجه كانت ف حساباتى دبله و شقه و عريس!

لو سألت اى حد قريب حواليا حيقولك انى مجنونه و مضربه عن الجواز

و دايما باهرب م الحب و المسئوليه و الوجع

نصيره الحريه و المدافعه عن اضطهاد الجنس الآخر

و مش ناويه تقع تحت رحمه واحد منهم

كفايه اللى شافته حواليها

و كفايه خلافات غيرها اللى علمت بشكل او التانى جواها

دايما كنت باعرف اعمل حاجز يخلينى بعيده عن اى محاوله قرب

و دايما كنت باعرف اجرى كويس و اختفى

و اول مره يضحك عليا و حد يستنانى ف اخر الممر لحد ما امشيله و اكتشف

انى اتكعبلت و مش مخيفه اوى و مرعبه زى ما كنت فاكره

كل ما اخترع غفريت ف السكه واقف او احاول ارجع ينورلى السكه من بعيد

و الاقينى مش قادره ابعد عن صاحبى و الصوت اللى باحب رنته

زمااان اوى حلمت حلم فضل معلق جوايا

كان من 7 سنين ان مكانش اكتر

كانت تانى سنه ليا ف الكليه

و تانى يوم كان حيبقى يوم دراسه

و رغم انى مكنتش رايحه ف حته

الا انى معرفتش انام و حسيت انى عايزه اعيط

و مخنوقه تمام زى اخر يوم السبت ف الاجازه قبل المدرسه

حلمت انى ف المدرسه

مكان جديد ليا وسط ناس ف هدوم كحلى زيى و كل واحد على دسكه اقلام و ورق

و واحده بتلف

اكنه امتحان و كنت خايفه

بابص حواليا الاقيهم بيكتبوا و انا مش عارفه اعمل ايه

و لا معايا أقلام زيهم

لحد ما قرب منى ولد مش عارفه ظهر منين

و ادانى قلم و رجع خطوات و وقف جنب باب الفصل و هو بيبتسم و بيحضنى بعنيه

و لقيتنى مسكت القلم

و بصيت لعنيه و اطمنتله و كتبت

حلم طفولى ميعنيش اى حاجه

كنت بافتكره اوقات

كنت باحاول افتكر ملامحه

مكنتش بافتكر غير عنين عسلى دافيه فيها لمعه

محكتش لحد الحلم بس فاكره انى صحيت مسكت ورقه و قلم و كتبته و كتب التاريخ

ف ورقه اتشالت وسط حاجات كتير

لقيتها صدفه بعدها و ابتسمت

دايما باحس انى وسط زحمه الدنيا دى خايفه و مش عارفه اتصرف

و دايما عنيه و ابتسامته بتطمنى و بلاقينى باعرف اتحرك

اول مره افهم معنى حاجات كتير و احسها

اسمى بقى ليه طعم

وجودى بقى ليه طعم

اول مره احس انى الدنيا لحد

و اول مره لما اتخانق مع حد اوى احس انى زعلانه منه و عليه و خايفه

كان نفسى الدنيا تبقى فيلم كارتون كل حاجه فيها بسيطه حتى الخناق و الشر

علمنى ان الدنيا احلى من اى فيلم كارتون

مع كل خلافتنا و كل الضغوط اللى فيها

اللحظات الصغيره اوى اللى ف الوسط بقى ليها طعم تهون عشانه كل حاجه

بقيت مضغوطه اوى من ناحيه

الدنيا بقت صعبه اوى

الشوارع و الناس و الشغل

الجوع و الغلا و الضغوط

اسعار الشقق الفلكيه و النصابين التقال اللى وقعنا تحت رحمتهم

و المقاولين و اصحاب المبانى اللى كل اللى يهمهم ياخدوا فلوس

و مش مهم يدوك امتى و حتاخد ايه

كل خطوه بقى فيها قلق

ساعات بابقى عايزه اعيط زى العيل اللى اتكسرله لعبه

بس دى مش لعبه دى شقه و حياه

مش عارفه ليه مش بيحسوا بده

دخلت ف اول خطوه ف دوامه الست حياه

بقلب طفل

و احساس عجوزه

و من حين للتانى لما احس انها بتيجى عليا اوى

بارجع افتكر و اقول لنفسى

أنا باعيش!

انا عندى حلم!

ابراهيم

انا كمان معرفكش شخصا

بس انت اللى خليتنى لقيت الحروف

انا بجد متشكره