باى باى يا مدرستنا يا حبيبتنا

أول يوم ليا من سنين فى المكان ده

انزل الصبح من طريق ممشيتش فيه من أيام المدرسه

امشى باستغراب ف الشارع اللى غيرته لسنين للأسؤا

ازداد تكسير و اهمال و عدم نظافة

اوصل للنصف عند الشجرهو الاقى دموع و ضحك مش قادرة امنعهم

زمااان أوى أوى

و انا لسه عندى عدد صوابع الأيد سنين

كنت بأنزل من البيت لوحدى كل يوم الصبح عشان امشى ف الشارع ده

و ف كل كام خطوه ابص ورايا و ألوح لبابا و ماما

الواقفين سوا ف البلكونه

و الف و اكمل وسط اصواتهم و تلويحم

و أول ما أوصل لنص الشارع عند الشجره اللى كانت بتخبيهم

كنت باروح لاقصى مكان بعيد عن الشجره عشان اشوفهم من جديد

و اكمل شارعنا و شارع صغير و اوصل لأول محطه وقوف

أطلع مصروف الحدوته و مصروف الشيبسى و اللذى منه

و بعدها بخطوات أوصل للحضانه

فصلنا كان مبنى صغير لوحده بسلم جنب المدرسه

كنت بادخل الاقى ماما ناديه او مس أمآل او مس أمانى

ماما ناديه احسن و أطيب و أحن مدرسه عدت عليا ف سنين الدراسه كلها

هيه كمان كانت بتحبنى و مدلعانى

كانت بتسيبنى أقعد على ال ديسك بدل الكرسى

حضرتى كنت عامله فيها معرفش مين

و ساعات مبحبش أقعد غير فوق الديسك

و ادلدل رجليا كمان

ماما نجاه صاحبه المدرسه كانت بتطلع لنا أوقات بالاكسيليفون بتاعها

و نقعد نغنى و نلعب بس الأول نغينلها أول ما تدخل

صباح الخير صباح النور يجعل يومنا هنا و سرور

أهلا بيكى أهلا بيكى 1/6 بتحييكى

(مكتوب على حدوته قديمه عندى بخط ماما

هبه حسين

1/6

و الله أعلم :))

فجأه كل ده نط قدامى و أنا بامشى تانى ف الشارع و فرق 20 سنه بحالها

لسه فاكره العيال و دادتى الطيبه

شيرين و مايكل كانوا ساكنين معايا ف نفس الشارع

كريستين و أنا كنا أصحاب اوى

ايمرى و باسم و جون و محمد صلاح و مصطفى و اناس كتيير بحبهم

و ناس تانيه فاكراهم بالأسم او الشكل بس

صورتهم نطت قدامى و صورتنا كلنا

رغم انى مش فاكره كتير م الأسامى

بس الناس دى منسهاش

كتير منهم كمل معايا ف ابتدائى و اعدادى ف نفس المدرسه

وصلت لآخر الشارع و بصيت على مجمع المدارس اللى بقى موجود دلوقتى

مش مدرسه واحده صغيره عباره عن عماره و فيلا

عملوا مدارس أسباتس المعلبه 1 و 2 و3 و هلم جرا!

فقدت بريقها و بقت مجرد مبانى ملزقه تخنق و تعليم ربنا يعلم بيه

المكان اتغير اوى

انا غبت عن هنا حوالى ست سبع سنين

كنت مقضياهم عند كوكو و باجى هنا زيارات

افتكرت رضوى و ذكرياتها اللى اتدهنت

و حسيت اوى اوى بيها المره دى

البيت اللى كنت عيله فيه و قضيت فيه 10 15 سنه

بقى مدهون بالوان تانيه و فيه عفش و سجاجيد تانيه لحد دلوقتى فيه منها اللى مش قادره اقبله

و لا احس بالألفه ناحيته

حتى الناس شايفاهم الا ست سنين و عنيا بتكذبنى

بافتقد لون قوضينا الاصفر اوى

بافتقد لوحه الشجره بتاعتى اللى كنت حاطاها جنب سريرى و خدتها معايا و انا ماشيه

معرفتش اعلقها ف المنيل

مش فاكره شيلتها فين

بافتقد الألفه مع الشوارع اللى اتغيرت تماما

مكنتش باحب الهرم اوى برضه زمان

كنت بارتاح ف المنيل و شوارعه و نيله

بس الوضع اختلف اوى عن الأول كمان

كل معالمى القديمه اختفت

المحلات اللى كنت باشترى منها

الناس اللى كنت باتعامل معاهم

هدوء المكان و الشارع

زمان كنت بابص من شباك قوضتى على اللى ورا عمارتنا الاقى

مساحات كبيره من الخضره و برااح تتوه فيه مع السما

كنت بابصلها و انا نايمه على سريرى و احلم

و اتخيل السحاب لعب و أشكال

دلوقتى بابص على عشرات الشبابيك و البلكونات المنوره و ابراج مرصوصه

مبقاش فيه اى اراضى و زرع

جرفوها

حتى السما خبيتها اسلاك الشباك المضاعفه

لتفادى مشاكل عدم نظافه الجيران

وللأسف مفيش وسيله لتفادى خناقاتهم و مشاكلهم و حتى حوارتهم اليوميه

ف بيت العيله الكبير بتاعهم اللى شبه الدوار

ساحه كبيره من غير سقف

و قوض مرصصه

انتى يا مره هاتى الشاى

انتى يا معفش ايه

مين و مين شابكين ف بعض سلفات بعض و هاتك يا ردح

مين ماسك مراته بيضربها و بيبهدلها

مين بتتخانق مع جوزها عشان واحده تانيه

كلهم بيتخانقوا مع ناس تانيه عشان عيالهم مين ضربهم

جدهم اتجنن منهم و قرر يكسر لمض البيت

كم ضغط مش ممكن

حتى احتفالاتهم و الاغانى الهابطه المتواصله تجنن

الهرم بيفكرنى دلوقتى بالست بتاعه فونشه هنا و فونشه هنا ف ريا و سكينه

كتير من السوقيه و كتير من الألوان المدهونه و كتير من الصيغه و الدهب!!

منطقتنا اتحولت لما يشبه العتبه بنوعيه الناس و المحلات و الهدوم المعلقه كأننا ف سوق الكانتو

و بقت طالبيه تانيه

تخيل عربيه خالو تتسرق من تحت البيت

مسجل بابا يتسرق او القزاز يتكسر عشان يسرقوه

البيوت المعروف ان اصحابها مسافرين اتسرقت

تخيل اكره باب بيتنا و بيت الجيران تتسرق!!

البيت المقفول و كل ناسه معروفين

شفت الخطر وصل لفين

مبقتش اعرف انام كويس و لا احس بالامان

تنزل من بيتك

و تبتدى المعركه

وسط المليون ميكروباس و الناس المشعلقه عشان تلحق عربيه شغلك

و متقوليش متاخر بقى مش متاخر

و تاكسى مين

بقى عمله انادره و ف الهرم بالذات بقوا ملوك التناكه

تركب مع طفل رجليه يادوبك لامسه الدواسات و تبتدى الملاهى اليوميه

تبص حواليك على كم مش ممكن من الزباله المرميه

اللى تجيبلك أكتئاب

شركات نظافه اجنبى ايه و زفت ايه

الناس دى عايزه الحرق

هو احنا مش حننظف ابدا؟؟

حنربى ولادنا على الرمى ف الشارع

و حمامات الشارع

و التف و النف ف الشارع

و التدوير ف الزباله ف الشارع!!

العيال الصغيره اللى عايشين ف الشارع بيحولوا صناديق الزباله

للعبه البحث عن الكنز و اللى يلحق!

و الحكومه ربنا يخليها للشعب حتعمل ايه و لا ايه

مش كفايه مش لاقيين نقاكلكم تقولولى زباله!!

كل ده عشان خرجت الصبح من بيتنا!

سيبكم من كل ده

تعالوا نغنى باى باى يا مدرستنا يا حبيبيتنا

بلاش

فاكرين كنا بنغنى بحماس ازاى

يا أغلى اسم ف الوجود و ازاى كانت بترج الدنيا كلمه مصر!