كان فاضل بس يادوب

كل يوم باعدى عليها الصبح بلاقيها بتضحكلى ويا الشمس
باحب ابتسامتها و طلتها لفوق
باحس انها حتمد دراعاتها ف لحظه و تطلع تجرى
وسط دوشه الدنيا و لخبطتها
باحب اسرق وقت معاها اصبح عليها
بعد ما باصبح على النيل و الشمس و اسلم ع القلعه
باقرا الفاتحه و انا بابص للمقابر
و ادور بعنيا على البنت اللى بترقص و الراجل اللى بيغنى
و مقدرش امسك ابتسامه
و ادور وسط شجر صلاح سالم على شجره نقعد انا وانت تحتيها
اول ما الاوتبيس يوصل عند بيتها الجديد ادعيلها و ابعتلها تلات سلامات
وحشانى قعدتنا سوا جدا و بيوجعنى ان كل واحد بقى ف حته
اوصل للبنوته اللى بتضحك وانا بافكر فيه او ف الدنيا
و افتكر انى كنت عايزاه يطلع مشى على الكوبري عشان نصورها من فوق
الاقينى حسيت بدفا و عايزه اضحك
و اقولها ف سري
مستنياك نفرد دراعاتنا سوا